Pokaż rogi

Stało się. Do tej pory Maks traktował nocnik jak kilkusekundowy stołek. Siadał, nawet chętnie, ale właściwie od razu się zrywał do biegu ze spodniami spuszczonymi do kostek. Ale w sobotę, jak gdyby nigdy nic, poinformował, że zaraz będzie potrzebował nocnik, przyniósł go, rozebraliśmy chłopaka, usiadł i po chwili dno się zapełniło!!!Bravo Maks!

Z kaskiem też sukces. Dziś, jak go założyliśmy przed wyjściem na rower, to nie ściągnął nawet (może i dobrze) na zjeżdżalce. Ach, żeby tak nauczył się jeszcze skręcać kierownicą samemu.

Na spacerze spotkaliśmy pięknego ślimaka, pierwszego w życiu Maksa. Gdyby tylko można było Maksa wsadzić w taką muszelkę na całą noc, on by wysuwał tylko rogi, my mu sera, a on dalej śpi. A tak, w ostatnim tygodniu znów przeżywamy jakieś koszmary nocne. Kiedy to się skończy? Jak pójdzie do liceum? Albo do wojska?

Ślimaczy się to niesamowicie...